Hi,
ik ben 27 jaar en 4 weken geleden hebben ze geconstateerd dat ik meerdere kleine longembolieën heb.
Momenteel ben in herstellende en merk ik dat ik het lastig vind. De hevige pijn is weg maar nog wel last van pijnscheuten en onzekerheid. Continu ben ik in strijd of ik te weinig beweeg of juist te veel. Moet ik mn grenzen opzoeken met wat ik wel en niet aan kan.
Momenteel ben ik bezig met fysiotherapie 2x per week en ga ik eind december naar een praktijkondersteuner.
Heeft iemand nog tips wat te doen? En merken jullie ook angstig te zijn bij iedere “andere pijnklacht”
Zelf heb ik op SEH gelegen door een trombose been waardoor ik tweezijdige longembolieën had met een zadel embolie.
Het is idd zoeken met wat je kan. Het is heel knap dat je fysio heb en de praktijkondersteuner.
Zelf ben ik begonnen met in de wijk een rondje te lopen en kijken hoe ver ik kan komen, iemand die dicht bij je staat kan je ook meevragen om te lopen dan heb je wel afleiding. Zelf heb ik met de fysio erover gehad dat ik zowel conditie training als krachttraining wil. Zorg wel dat je daarna wel je rust pak.
Bij mij is het ook niet zolang geleden en ook ik ben aan het revalideren.
Neem je tijd. Hopelijk heb je straks meer zelfvertrouwen.
Gelukkig heb ik al was stappen gemaakt, maar moet nog een lange weg, maar ook dat gaat hopelijk goedkomen!
Ik blijf het bewegen rustig aan opbouwen en probeer steeds meer naar “leuke dingen” toe te gaan dan thuis te zitten!
Herkenbaar hoor dat het in het begin onzeker is en zoeken naar de juiste belasting. Je bent ook heel gefocust op wat je voelt en ja dat kan ook angstig maken.
Toch is mijn ervaring dat het vooral goed is om niet te voorzichtig te zijn.
Dus de randjes opzoeken van je belastbaarheid maar daarna ook weer hersteltijd en dat zo een paar keer over de dag. Ik ben steeds wat langer gaan wandelen en fietsen en gaande weg merk je dan dat je minder snel buiten adem bent en de hartslag minder snel en hoog oploopt. Dat is de bevestiging dat je goed bezig bent.
Ik zette tijdens het wandelen ook graag een leuke en vrolijke podcast op dat leidt wat af.
Juist door weer meer dingen te durven neemt het vertrouwen in je lijf weer toe. Ik heb zelf een aantal maanden geleden een dubbele longembolie gehad en op de ic gelegen maar ben goed hersteld door deze aanpak.
Wat ik nu doe is 30 min per dag wandelen en dat is voor nu inderdaad voldoende. De twee dagen dat ik fysio heb (waar ik kracht en conditie doe) merk ik dat ik uitgeput ben en dit voldoende is.
Wat ik lastig vind aan de randjes opzoeken is dat ik bang ben voor pijnscheuten. Tot op heden merk ik dat als ik net te veel gedaan heb ik pijnscheuten krijg en vermoeid raak. Is dit ook iets wat gewoon oké is? En daarna dus goed rust pakken?
Hoe lang liep jij in de eerste weken? En vanaf wanneer ging jij fietsen?
Fijn om te horen dat jij goed hersteld bent! Gelukkig zeg.
Ik heb 5 jaar geleden massale dubbele longemboliën gehad en helaas zijn ze niet weg gegaan en heb ik nu chronische longemboliën. Ben daar inmiddels 3x aan geopereerd. Ik heb geleerd van de arts dat ik niet door de pijn heen mag gaan. Ik heb druk op de borst en pijn tussen de schouderbladen, maar er zijn nog tig verschillende andere pijnen die ik voel. Inmiddels weet ik de fases van de pijnen en bij sommige ga ik nog wel even door. Maar bij de druk op de borst en pijn tussen de schouderbladen stop ik. Het is zo lastig om weer vertrouwen te krijgen in je lichaam. Maar ik ben nu 5 jaar verder en heb heel langzaam met de fysio mijn conditie kunnen verbeteren. Het gaat bij mij in kleine stapjes. Ik heb idd veel hulp gehad van een psycholoog om dit te verwerken. Want je bent een vreemde in je eigen lichaam en ik vond dat heel moeilijk. De onzekerheid blijft, maar langzaam zul je merken dat je weer meer vertouwen gaat krijgen. Ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen met mijn verhaal. Vraag rustig als je nog meer wilt weten! Want ik merkte ook dat het een heel eenzaam traject is en het is fijn om soms even met anderen erover te kunnen praten. Groetjes Heleen
Een pittig traject maar hopen dat ik snel het vertrouwen weer terug kan krijgen en durf te bewegen en mezelf uit te dagen!