Hallo lotgenoten, ik - verder gezonde vrouw van 47 - kreeg 3 mdn terug diagnose ovt (over 15-20cm in kuit) en dvt (in knieholte). Aanvankelijk naar huisarts met klachten pijn in kuit/been (kon door pijn hiel niet plat zetten, dus liep toen al mank). Netjes gehandeld door huisarts met zelfde dag spoedecho om trombose uit te sluiten, maar bleek dus de veroorzaker. Helaas 2 mdn behandeld voor ovt ipv dvt en 2 maanden dus niets verbeterd. Internist nam stokje over en nu aan de juiste bloedverdunners. Na 1 maand voel ik nul verbetering en loop ik nog altijd even mank met pijn. Internist zegt dat de meeste patiënten gem. met 6 mdn aan de ‘eindfase’ van trombose zitten.
Mijn vraag: heeft iemand iets vergelijkbaars en wat kan ik verwachten… qua herstel (ik snap, iedereen is anders, maar toch) en qua mank-lopen?
Iedere ochtend hoop ik nu nog op miraculeus herstel… en dat ik niet meer mank loop, maar miss realistischer om die 6 mdn aan te houden?
Ik heb 2 jaar geleden een dvt gekregen door operatie/pil combinatie. Hier was ik 20 jaar jong.
In het begin heb ik echt veel pijn gehad, lopen lukte helemaal niet en ging eigenlijk hinkelend door het huis heen. En vele malen gewoon moeten huilen bij het idee dat je bijv. naar de wc moet.
Na een tijd bloedverdunners gebruikt te hebben ging het wel iets beter, maar niet genoeg. Ik kon weer staan en wat mank lopen. Maar de pijn bleef erg aanwezig, hier heb ik voor bij de huisarts om sterkere pijnstillers gevraagd want het ging echt niet meer.
In loop van de tijd is het iets verbeterd, maar ik loop nog steeds mank..
Erg veel last van een soort kramp, kan mijn been niet lang recht op mijn kuit laten liggen.
Als ik het vergelijk met 2 jaar geleden ben ik echt vooruit gegaan. Maar tegelijkertijd heb ik nog best veel pijn, en loop ik dus nog mank.
Ik heb hier alleen pijnstillers voor.
Ik hoop niet dat je door mijn reactie hoop verliest, want daarvoor vertel ik het niet. Hoop moet je houden ❤️
Maar ik ben erachter dat ik mij hier erg eenzaam invoel en had graag wat meer verhalen gehoord die overeen kwamen.
Toevallig heb ik na zelf diverse ziekenhuizen gebeld te hebben, ook gebeld met Maastricht UMC waar een arts zit dit als aandachtsgebied posttrombotisch syndroom heeft en daar ook onderzoek naar doet. Gisteren heeft de huisarts me daar naartoe verwezen. Ik ben nu dus heel benieuwd wat daar uit gaat komen. Het is al fijn als er eindelijk eens naar mijn been wordt gekeken, want dat is na de diagnose niet meet gebeurd.
Ik herken veel in de reacties ,
Sinds het krijgen na 4d ziek zijn ontsteking aan , pijn in been . Huisarts dacht spierprobleem na 1week wel trombose na bloedoz , echo kuit zat dicht dus naar SEH gebracht in rolstoel, kon niet zitten , lopen , toilet en traplopenmankend heen
Doac 10mg en witte kous op SEH gehad ..gelijk geen pijn.Tja na 1 week terug naar 5mg= pijn in de nacht , bij zitten , liggen , been omhoog .maakte niet uit.
PC mocht van HA, ik wou weer 10mg Doac , maar mocht niet van internist die ik niet had gezien. Slapen werd kort en problematisch. Heb veel opgezocht bekeken en gevraagd. 1 arts zei Ibuprofen 3st , mocht niet ivm antistolling. Kom niet werken ,
Ben gaan rekken en zelf inwrijven kuit en korte stukjes lopen in huis, na bijna 6week ging het beter naast 2xpd Doac. Ikzelf gevoel dosis te laag. Slaapgebrek speelde op ed
Nu eindelijk 1ex internist..tja nu wel Ibu en PC mogelijk.
Kan wel lopen met graad3 steunkous en afwikkelen , mag zwemmen starten . Wil dat ze naar de vaten in de benen gaan kijken , nl in slaap vaak beide kuiten/benen pijn. Echt niet van het lopen . Begreep na 3 maand internist geslapen stoppen met medicatie of doorgaan daar zit ik in . En wat is de reden dat ik trombose heb ... dit zijn mijn aanpakken tot nu toe..sterkte allen